Οι εργαζόμενοι βρισκόμαστε αντιμέτωποι, για μια ακόμη φορά, μπροστά σε μια νέα βαθιά καπιταλιστική κρίση που με τον καταλύτη της πανδημίας του κορονοϊού, θα προωθηθούν από την κυβέρνηση-κατά παραγγελία των εργοδοτικών ενώσε- ων- μια σειρά αντεργατικών μέτρων. Στο όνομα της αντιμετώπισης «της υγειονομικής κρίσης» πέρασαν έκτακτες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου –ΠΝΠ που περιλαμβάνουν διευκολύνσεις, δωράκια για τους εργοδότες, από την κυβέρνηση για να παραμείνουν όπως λένε με ένα στόμα μια φωνή, «όρθιες οι επιχειρήσεις».
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο υλοποιούνται και θα μονιμο- ποιηθούν όλες οι αντεργατικές επιδιώξεις των επιχει- ρηματικών ομίλων, που από καιρό σχεδιάζονταν και τώρα θα γίνουν καθεστώς. Προκειμένου να εκτινα- χθεί η εκμετάλλευση των εργαζόμενων με κάθε τρό- πο ώστε να θωρακιστεί η κερδοφορία των εργοδο- τών. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση εκτός τις οικονο- μικές ενισχύσεις που παρέχει στους εργοδότες τους δίνει και την «άδεια» για την ισοπέδωση των εργα- σιακών σχέσεων. Με δυνατότητες καταστρατήγησης του χρόνου εργασίας, του ωραρίου, από την εκ περι- τροπής εργασία, αναστολή συμβάσεων, την μετακί- νηση των εργαζομένων «ως φυσική παρουσία», μέ- χρι την επιβολή «εργασίας εξ αποστάσεως»- με μο- νομερή απόφαση του εργοδότη.
Η τηλεργασία όμως ήταν και είναι πάγια επιδίωξη και απαίτηση του κεφαλαίου, και τώρα «βρήκε τρό- πο να εκφραστεί» και αν λάβουμε υπόψη το πλήθος δημοσιευμάτων και των αστικών αναλύσεων το τε- λευταίο διάστημα, φαίνεται θα το βρούμε μπροστά μας οι εργαζόμενοι.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην μητρόπολη του καπιταλι- σμού Αμερική (Καλιφόρνια) το 1973 ο Jack Nilles, παρέδωσε επίσημη έρευνα επινοώντας τον όρο τηλεργασία, κατά παραγγελία εταιρείας που χάρασσε στρατηγικές για το εργασιακό δίκαιο, τις ΣΣΕ, στο ρόλο και την «προσφορά της τηλεργασίας» Αργό- τερα στην Σουηδία το 1985 και το 1989 στην Αγγλία, χρησιμοποιούν τον όρο τηλεργασία μια σειρά εται- ρείες πληροφορικής. Η δεκαετία του 80΄κύλησε με την αρνητική στάση των εργοδοτών αφού θεωρού- σαν ότι η τηλεργασία τους στερεί τη δυνατότητα άμε- σης επιτήρησης των εργαζομένων.
Όμως από τα μέσα του 90’ και ενώ έχει διαμορφω- θεί το ικανό αντεργατικό-αντιλαϊκό πλαίσιο από την ΕΕ, που συναποφασίζουν οι κυβερνήσεις των κρα- τών μελών και τις εφαρμόζουν στα κράτη τους, έρ- χεται και η επισφράγιση με τη θεμελιώδη ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ. Από αυτή απορρέουν όλες οι επικείμε- νες ανατροπές και στις εργασιακές σχέσεις. Πρόκειται ουσιαστικά για την καθιέρωση, με την Ενιαία Πράξη, των «τεσσάρων ελευθεριών» (ελευθερία στην κίνη- ση κεφαλαίων, ελευθερία στην κίνηση εμπορευμά- των, ελευθερία στην κίνηση υπηρεσιών και ελευθε- ρία στην κίνηση του εργατικού δυναμικού). Έτσι δί- νεται η μεγαλύτερη προσφορά στους πολυεθνικούς ομίλους και το μεγάλο κεφάλαιο γιατί καταργούνται, μια σειρά «εμποδίων» στην χωρίς όρια κερδοσκο- πία και ταυτόχρονα στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Στα επόμενα χρόνια πληθαίνουν και προβάλλονται μία σειρά από μελέτες εταιρειών συμβούλων επι- χειρήσεων, που εντοπίζουν μια σειρά από προσδο- κώμενα «κοινά» οφέλη για τις εταιρείες, εργαζόμε- νους και περιβάλλον. Καθώς εστιάζουν στον τομέα της παραγωγικότητας των εργαζομένων και της μεί- ωσης των απουσιών από την εργασία, αλλά και στην μείωση από τα έξοδα λειτουργίας εγκαταστάσεων. Παράλληλα αναφέρουν, την υποτιθέμενη εξισορ- ρόπηση του εργασίμου χρόνου και την αυτονομία στην οργάνωση του χρόνου εργασίας των εργαζο- μένων μέσω «της ευελιξίας» που επιτυγχάνεται. Την κατάργηση γεωγραφικών αποστάσεων, την δυνατό- τητα απασχόλησης νέων μητέρων, ατόμων με ανα- πηρία, την οικονομία στις μετακινήσεις- στη φύλαξη των παιδιών και στην συμβολή κυκλοφοριακής ρύ- πανσης παράλληλα με την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Με τέτοια «πλεονεκτήματα» προσπαθούν εδώ και χρόνια να προσδώσουν στην τηλεργασία τον ορισμό, της απόλυτης εργασιακής ελευθερίας και τις ιδανικές εργασιακές συνθήκες που μόνο «λίγοι» μπορούν να απολαμβάνουν.
Αποσιωπώντας συστηματικά ότι ως μέσο, η αξιοποί- ηση της τηλεργασίας δίνει τη δυνατότητα στους εργο- δότες να μειώσουν πολλά από τα κόστη τους και να αυξήσουν την παραγωγικότητα έως και 50%.
Αποκρύπτουν ότι μπροστά στην τεχνολογική εξέλιξη και τις δυνατότητες της πληροφορικής στην παραγω- γή θα μπορούσε να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος και να εξασφαλισθεί σταθερή δουλειά με μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους. Πράγμα που δεν χωράει στους νόμους του καπιταλιστικού συστή- ματος και στην υπεράσπιση της κερδοφορίας του.
Καθόλου τυχαία δεν ήταν η προετοιμασία για την μετάβαση στη νέα πραγματικότητα της τηλεργασίας και από τη ΓΣΕΕ στην οποία ενσωματώνεται η ευ- ρωπαϊκή συμφωνία «πλαίσιο για την τηλεργασία» ΕΓΣΕΕ 2006-2007 σε αγαστή συμφωνία με την Συνο- μοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (C.E.S), την Ευ- ρωπαϊκή Εργοδοτική Οργάνωση Επιχειρήσεων Ιδιωτικού Τομέα (UNICE), την Ευρωπαϊκή Οργάνωση Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (UEAPME) και το Ευ- ρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίων Επιχειρήσεων (CEEP). Tο κείμενο, «Συμφωνία – Πλαίσιο για την Τηλεργασία» προσαρτάται στην ΕΓΣΣΕ ως προσάρτημα Β και απο- τελεί αναπόσπαστο τμήμα της. και ότι δεν κάλυψε η ΕΓΣΕΕ ήρθε το νομοθετικό πλαίσιο Ν.3846/2010 να το συμπληρώσει με την «τηλεετοιμότητα». Ο ΣΕΒ από την άλλη πλευρά σαν έτοιμοι από καιρό, εκ- πονούν τον Μάη του 2019 μελέτη- πλαίσιο για την τηλεργασία στη χώρα μας, χαρακτηριστικά αναφέρε- ται ότι: ο διπλασιασμός των τηλεργαζομένων μέσα στην επόμενη 3ετία, θα μπορούσε να τεθεί ως εθνι- κός στόχος, ώστε η Ελλάδα να συγκλίνει στον ευρω- παϊκό μέσο όρο.
Σήμερα με αντίστοιχο πλαίσιο της «επανεκκίνησης της οικονομίας», πολύς λόγος γίνεται από εταιρείες συμβουλευτικής εταιρειών, αστικά επιτελεία, αναλυ- τές και δημοσιογράφους για τα πλεονεκτήματα της τηλεργασίας (για τους εργοδότες.) Με αυτόν τον τρό- πο μεθοδεύουν την επόμενη μέρα και τις αντεργατι- κές ανατροπές που θα φέρει, έτσι ώστε να καμφθούν στο ελάχιστο οι όποιες αντιδράσεις. Στόχο έχουν αυ- τές οι παρεμβάσεις του συστήματος, να εμφανίσουν τον όποιο δύσπιστο σε αυτά τα δεδομένα, ως τεχνο- φοβικό, οπισθοδρομικό, στις νέες τεχνολογίες και την εξέλιξη τους. Αποκρύπτοντας ότι στον καπιταλι- σμό τους όρους τους θέτει το κεφάλαιο για την απρό- σκοπτη κερδοφορία του.
Με βάση τα οφέλη των εργοδοτών ας σκεφτού- με το κόστος που έχουμε ως εργαζόμενοι, σε μια σειρά ζητήματα από την Υγεία και την Ασφάλεια των τηλεργαζόμενων μέχρι την προστασία της ιδιωτικής ζωής και την οικογενειακή ηρεμία. Σε καμία περί- πτωση το σπίτι των εργαζόμενων δεν έχει προδια- γραφές επαγγελματικής στέγης. Εργονομία, εξοπλι- σμό- παροχή laptop, εκτυπωτή, scanner, κατάλληλο φωτισμό, εξαερισμό- ούτε θα πρέπει να γίνει πεδίο ηλεκτρονικής επιτήρησης προκειμένου να ελέγχουν οι διευθυντές κάθε στιγμή τον εργαζόμενο. Με ποια σύμβαση εμπιστευτικότητας μπορούν να προστατευ- θούν εταιρικά δεδομένα και γιατί να είναι υπεύθυ- νοι οι εργαζόμενοι για τη διαφύλαξη τους μέσα στο σπίτι τους. Ποιος έχει την ευθύνη σε περίπτωση κλο- πής εξοπλισμού ή «χακαρίσματος».Σε σχέση με τον χρόνο εργασίας που τα όρια του γίνονται δυσδιάκρι- τα όταν το 8ωρο καταστρατηγείται και «η ευελιξία» απαιτεί ακόμα και οι 24 ώρες-να γίνονται εν δυνά- μει χρόνος εργασίας. Χωρίς ελεύθερο και προσωπι- κό χρόνο όταν το email γεμίζει και πρέπει να απαντή- σεις σε απαιτήσεις και να παραδώσεις το έργο. Με τη σύνδεση ανοιχτή αφού είσαι σπίτι… Σε ότι αφορά τις υπερωρίες παραμένει ζητούμενο, αν πληρωθούν… όταν δηλωθούν. Πέρα από όλα τις παραπάνω σημα- ντικές πλευρές η τηλεργασία επιδρά ως το απόλυτο μέσο κοινωνικής απομόνωσης και κοινωνικού απο- κλεισμού. Εκτός από την «κορυφαία χρησιμότητα» της, ως απεργοσπαστικός μηχανισμός.
Η απουσία και η επαφή με τους συναδέλφους και η αδυναμία ανάπτυξης συναδελφικών σχέσεων είναι αντικίνητρο, για πολλούς εργαζόμενους που η κοι- νωνική συναναστροφή επηρεάζει θετικά την ψυχο- λογία τους. Η ατομικότητα και η απόσπαση από τη συλλογικότητα ενισχύει το διαίρει και βασίλευε σε όλα τα επίπεδα. Κυρίως αυτό της συνδικαλιστικής παρέμβασης και συλλογικής διαπραγμάτευσης, χτυ- πώντας τόσο την συνδικαλιστική δράση όσο και την επαφή των εργαζομένων με τα σωματεία του χώρου. Με αυτό τον τρόπο ο εργαζόμενος μένει χωρίς συν- δικαλιστική ενημέρωση, μόνος απέναντι στον εργο- δότη και τις «απαιτήσεις του».
Συμπέρασμα, όσο και αν γίνεται προσπάθεια να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι η τηλεργασία έχει οφέ- λη, ιδιαίτερα σε συνθήκες πρωτόγνωρες όπως αυτή της πανδημίας, πρέπει να γίνει καθαρό ότι αποτέλε- σε μια καλή ευκαιρία για τους εργοδότες να την επι- βάλλουν ως μια «νέα πραγματικότητα». Με αυτό τον τρόπο απέφυγαν αντιδράσεις και εντάσεις αφού πα- ρουσιάστηκε «ο από μηχανής θεός» Covid-19…. για την αναγκαία προστασία τους! Η ίδια η πραγματι- κότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι με την 40ημε- ρη εφαρμογή της είναι το ασφαλέστερο κριτήριο σε σχέση με τις σκοπιμότητες που κρύβει μια τέτοια ερ- γασιακή σχέση. Αυτά τα συμπεράσματα και η ανησυ- χία πρέπει να μετατραπούν σε μέτωπο διεκδίκησης ουσιαστικών μέτρων και να μην επιτρέψουμε να πα- γιωθούν οι ελαστικές μορφές εργασίας – όπως αυτή της τηλεργασίας. Να καταργήσουμε στην πράξη και άμεσα τη δυνατότητα του εργοδότη να επιβάλλει μονομερώς τηλεργασία στους εργαζόμενους.
Η εφαρμογή της τηλεργασίας να υπάρξει ΜΟΝΟ για την προσωρινή χρονική περίοδο αντιμετώπισης του κορονοϊού. Καμιά συνέχεια ή επιβολή επ’ αόρι- στον. Καμία τροποποιητική σύμβαση που να διευ- κολύνει αυτό το πλαίσιο.
Συλλογικά και οργανωμένα μέσα από τα σωμα- τεία μας διεκδικούμε συνθήκες εργασίας με βάση τις ανάγκες μας και όχι με βάση τα κέρδη των ερ- γοδοτών.
Είναι στο χέρι των εργαζομένων να φροντίσουν ώστε όλοι αυτοί, να μείνουν «για πάντα»… με την όρεξη. ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!