Άρθρα των Συναδέλφων

H ώρα της Πολιτείας και ο ρόλος της Πολιτικής & των Συνδικάτων

H ώρα της Πολιτείας και ο ρόλος της Πολιτικής & των Συνδικάτων

Αν έκανε κάτι καλό ο ιός, είναι ότι μας θύμισε την αξία που έχουν αυτά που εύκολα απαξιώνουμε: η Πολιτεία, τα δημόσια αγαθά που προσφέρει

και όσοι σήμερα υπηρετούν τις προτεραιότητες που θέτει.

Με όλη την ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν γεγονότα ορόσημα απρόσμενα ή ηθελημένα που άλλαξαν την πορεία των πραγμάτων και

καθόρισαν θετικά ή αρνητικά την ιστορική συνέχεια. Η παγκόσμια υγειονομική κρίση που διανύουμε έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να αποτελέσει το σημείο καμπής στη σύγχρονη ιστορία και ανάλογα με τη δι- άρκεια και την εξέλιξή της να μεταστρέψει την παγκό- σμια ροή σε ανεξέλεγκτη κατεύθυνση.

Ιδεολογήματα και βεβαιότητες της σύγχρονης επο- χής, με πάταγο καταρρέουν. Με πρώτη από όλες την αποθέωση του απολύτως ελεύθερου εμπόριου και την παγκοσμιοποίηση. Οι σταυροφόροι της παγκο- σμιοποίησης οφείλουν να προσγειωθούν στην πραγ- ματικότητα: όπως κατέδειξε και η πανδημία, όταν έρ- χεται η θύελλα, κάθε χώρα κοιτάζει πρώτα τον εαυ- τό της κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει με ρητορείες.

Δεύτερο κατά σειρά βάλλεται το οικοδόμημα της ευρωπαϊκής ένωσης (ΕΕ). Οι ιδεολογικοπολιτικοί καταναγκασμοί της οποίας την τελευταία τριακονταε- τία έχουν αποδομήσει στις χώρες της Ευρωζώνης ση- μαντικά τους μηχανισμούς πρόνοιας και την έκταση της δημόσιας υγειονομικής υποδομής. Παράλληλα καθημερινώς επιβεβαιώνεται ότι οι μηχανισμοί οι- κονομικής αλληλεγγύης και συνοχής της ΕΕ είναι εμ- φανώς αδύναμοι και ελλειμματικοί ως συνέπεια της ανελαστικής νομισματικής τάξης του ευρωνομίσμα- τος και της δεδομένης ιδεολογικοπολιτικής αδυναμί- ας επείγουσας αναθεώρησής της.

Αντίθετα το εθνικό κράτος έκανε τη μεγάλη επι- στροφή, παρά την τρίτη μεγάλη «βεβαιότητα» πως πρέπει να οδηγηθούμε σε ένα συρρικνωμένο κράτος, ανίκανο να εμποδίζει τον «καλπασμό» της ιδιω- τικής πρωτοβουλίας. Η κριτική ότι το κράτος είναι εγ- γενώς γραφειοκρατικό, αντιπαραγωγικό κι αναποτε- λεσματικό έχει κάποια δόση αληθείας. Το γεγονός ότι είναι ζωτική ανάγκη να υπάρχει ένα ισχυρό κι απο- τελεσματικό κράτος αποδεικνύεται ακριβώς όταν εκ- δηλώνεται η κρίση, όταν προκύπτει μία φυσική κα- ταστροφή, μία πανδημία ή και μία αμιγώς οικονομι- κή κρίση. Όπως έδειξε η πανδημία οι χώρες οφεί- λουν να έχουν γρήγορα αντανακλαστικά, ένα ισχυρό σύστημα δημόσιας υγείας και δυνατότητα προμήθει- ας αναγκαίων υλικών, ώστε να μπορούν να προστα- τεύσουν τον πληθυσμό τους. Στα δύσκολα, είναι ο δημόσιος τομέας που σηκώνει το μεγάλο βάρος. Βλέπουμε τώρα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες το κράτος να καλύπτει όσο γίνεται το βαρύτατο οικονο- μικό κόστος που έχουν προκαλέσει τα περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Το συ- μπέρασμα είναι ότι το κράτος κάνει come back, δια- λύοντας ιδεοληψίες, οι οποίες τα προηγούμενα χρό- νια είχαν αναγορευθεί σε αναμφισβήτητη συμβατική σοφία.

Τέλος ιδιαίτερα σημαντικό για τον κόσμο της εργα- σίας, η πανδημία ανέδειξε τον «αναντικατάστατο» ανθρώπινο παράγοντα. Οι εργαζόμενοι -όπως οι συνάδελφοι μας στον Όμιλο ΟΤΕ- είτε ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα είτε στο δημόσιο αποτελούν αναπό- σπαστο μέρος του «προσωπικού ασφαλείας» χωρίς το οποίο η κοινωνία και η χώρα μας δεν θα μπο- ρούσε να λειτουργήσει, συμμετέχουν σε μια συλλο- γική προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η κρίση και για να το κάνουν ακολουθούν προσεκτικά τις οδηγίες της Πολιτείας η οποία παρακολουθεί και συντονίζει την προσπάθεια. Υπό αυτήν την έννοια ο καθένας και η καθεμία από αυτούς τους ανθρώπους είναι σήμε- ρα δημόσιος λειτουργός, άνθρωπος του οποίου το επάγγελμα αποτελεί δημόσιο αγαθό.

Σε καθαρά εταιρικό επίπεδο, οι εργαζόμενοι του Ομίλου ΟΤΕ εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς υγειο- νομικής κρίσης δίνουν τα πάντα στον αγώνα για την εξυπηρέτηση των τηλεπικοινωνιακών αναγκών κάθε πολίτη. Οι συνάδελφοι της πρώτης γραμμής που ερ- γάζονται με αυτοθυσία, καθώς και όλο το προσω- πικό που ασκεί έργο από το σπίτι, δίνοντας την ευ- καιρία σε όλους τους συνανθρώπους μας να επικοι- νωνούν με τα οικεία τους πρόσωπα, αλλά και στο κράτος να λειτουργεί απρόσκοπτα, αποδεικνύει το σαφή, δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπη- ρεσιών που προσφέρουμε. Περιστατικά όπως αυτό της προσφοράς υπηρεσιών ακόμα και σε σημεία που υπάρχει αποκλεισμός και καραντίνα, όπως στα χω- ριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, είναι χαρακτηρι- στικά της ανιδιοτέλειας που διακατέχει καθέναν από εμάς στην άσκηση των καθηκόντων μας. Επιπλέον, δίνουν την καλύτερη απάντηση απέναντι σε όσους προτείνουν σχέδια «ελάφρυνσης» εννοώντας τον κατακερματισμό της εταιρείας προκειμένου να γί- νει πιο ευέλικτη και λειτουργική. Η κρίση περίτρα- να έδειξε ότι υπό κεντρικό σχεδιασμό, κοινές προ- τεραιότητες και υπό την ίδια «σημαία» ο «γίγα- ντας» αντέδρασε ταχύτατα και αποτελεσματικά.

Συνολικά ο κόσμος της εργασίας από την πρώτη στιγ- μή έχει εμπράκτως αποδείξει ότι στηρίζει την προ- σπάθεια να περάσουμε αυτήν τη δυσκολία, όχι όμως και τη χρησιμοποίηση της κρίσης για ανα- τροπές και εξυπηρέτηση εργοδοτών μονοσήμα- ντα, καθώς παρατηρούμε με σχεδόν καθημερινό κα- ταιγισμό νομοθετημάτων, να τίθενται σε εφαρμογή, μέτρα έκτακτης ανάγκης για την προστασία της αν- θρώπινης ζωής, με τα οποία, ανάμεσα σε άλλα, επι- βάλλονται εκτεταμένοι περιορισμοί θεμελιωδών δι- καιωμάτων.

Υποστηρίζουμε τη θεμελιώδη αρχή ότι οι περιορι- σμοί στα εργατικά δικαιώματα, ειδικά όταν επιβάλ- λονται σε κατάσταση ανάγκης, οφείλουν να αποτε- λούν κατ’ εξαίρεση μέτρο, να είναι περιορισμέ- νης διάρκειας και να συνοδεύονται από κατάλλη- λες και επαρκείς εγγυήσεις για την προστασία των όρων διαβίωσης των εργαζομένων.

Το οργανωμένο δημοκρατικό συνδικαλιστικό Κί- νημα -τόσο στον Όμιλο ΟΤΕ όσο και γενικά- είναι σε εγρήγορση σε όλη την επικράτεια για την αντι- μετώπιση των εργοδοτικών και καταναλωτικών σαρκοφάγων.

Ζητούμε άμεσα μέτρα υποστήριξης του διαθέσι- μου εισοδήματος και του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού και ιδιαίτερα μέτρα διαφάνειας και ελέγχων στις τιμές των αγαθών, με σκοπό την προστασία του βιοτικού επιπέδου.

Σε δεύτερο και μονιμότερο επίπεδο, ζητούμε την αναπροσαρμογή της οικονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ενδογενούς πα- ραγωγής – και όχι μόνο της πρωτογενούς αλλά και της δευτερογενούς, που έχει πληγεί από 10 χρόνια κρίσης και 30 χρόνια αποβιομηχάνισης.

Χρειάζεται δημόσιος διάλογος.

Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να πρωταγωνι- στήσει και πάλι στην κοινωνία και στο δημόσιο δι- άλογο με τις ιδέες και τη δημιουργικότητά του.

Η επόμενη ημέρα σε εθνικό και παγκόσμιο επίπε- δο οφείλει να είναι στην κατεύθυνση της εμβάθυν- σης της δημοκρατίας, της γενίκευσης των εργασια- κών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών, καθώς και στην κατεύθυνση της κοινωνικής σύγκλι- σης και αλληλεγγύης.

Στον Όμιλο ΟΤΕ, επικεντρωνόμαστε στην επιτακτική ανάγκη θωράκισης της γενιάς της κρίσης, ώστε να μην καταστεί μια «χαμένη γενιά», στην προστασία της εργασίας και στην άμβλυνση των ανισοτήτων, ενίσχυση των ασθενέστερων, στην ανάσχεση του φαινομένου της «διαρροής μυαλών» (brain drain), στην καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας και των δια- κρίσεων, στην κοινή προκοπή και ευημερία.

Η προσοχή μας εστιάζεται πλέον στην ομαλή επι- στροφή στην εργασιακή καθημερινότητα που τόσο βίαια η πανδημία διέκοψε και σε τόσο σύντομο χρο- νικό διάστημα είδαμε την εφαρμογή πρωτοφανών ρυθμίσεων. Αξίζει να κάνουμε μια συνοπτική ανα- φορά στην τηλεργασία.

Η τηλεργασία, ως άμεση απάντηση στην πανδημία εφαρμόστηκε μαζικά τόσο στον Όμιλο ΟΤΕ όσο και γενικά. Χωρίς αφοριστική διάθεση ας δούμε τα δε- δομένα εντοπίζοντας τη βασική προβληματική γύρω από το θέμα, θεωρώντας ότι τα πλεονεκτήματα είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους, ενώ παράλληλα η εφαρ- μογή του μέτρου είναι πιθανό να διατηρηθεί και στο διάστημα μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων.

Χωρίς καμία διάθεση «δαιμονοποίησης», στην επο- χή μάλιστα της «4ης βιομηχανικής επανάστασης», η τηλεργασία μπορεί να αποτελέσει «εργαλείο», το βα- σικό είναι οι «όροι και προϋποθέσεις» εφαρμογής της. Το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, παρά τα προ- βλήματα στην εφαρμογή, προέβλεπε την ίση μετα- χείριση των τηλεργαζομένων με τους κοινούς ερ- γαζόμενους, το σεβασμό της υγείας και της προ- σωπικής ζωής τους, το σεβασμό των όρων εργα- σίας σε σχέση με τα ωράρια, τις άδειες, τις υπερω- ρίες κ.λπ.

Τα περισσότερα προβλήματα στην παρούσα φάση τα δημιουργεί η έλλειψη εργοδοτικής κουλτούρας που, σε συνθήκες εντατικοποίησης της εργασίας και έντο- νου ανταγωνισμού επιβίωσης για τις επιχειρήσεις, απειλεί να λειτουργήσει με όρους «συμπίεσης κό- στους και δικαιωμάτων».

Απαιτείται ένα πλαίσιο ειλικρινούς συμφωνίας με τους εργαζομένους.

Με σύνεση, ψυχραιμία και καλή πρόθεση να συμβά- λουμε όλοι στην ενίσχυση της συλλογικής προσπά- θειας να υπερβούμε την κρίση και να επιστρέψουμε υγιείς στην εργασιακή μας καθημερινότητα.